Vorige week kwam het nieuws dat James Dean 64 jaar na zijn dood in een nieuwe film zal schitteren. Een productiebedrijf genaamd Magic City kreeg de rechten op de afbeelding van Dean van de nalatenschap van de overleden acteur en is van plan hem weer op het witte doek te brengen dankzij het wonder (of de terreur) van CGI. Nu zal Dean, of de digitaal herrezen versie van Dean of wat dan ook, de tweede hoofdrol spelen in een film uit de Vietnamoorlog genaamd Finding Jack, met een levende acteur als zijn stem.
Het is niet verwonderlijk dat de aankondiging een golf van onmiddellijke terugslag rond Hollywood veroorzaakte.
Chris Evans noemde het ‘vreselijk’ en ‘beschamend’ en Elijah Wood zei eenvoudig: ‘NEE’. Maar het blijkt dat de intense reactie verrassend was voor ten minste één persoon: Anton Ernst van Magic City, de regisseur van Finding Jack.
Ernst vertelde de Hollywood Reporter in een nieuw interview dat hij “positieve feedback” heeft gekregen over de film en dat het landgoed van Dean “ondersteunend” is geweest en zei dat het “een hele nieuwe generatie filmbezoekers zal inspireren om op de hoogte te zijn van James Dean”. Hij zag de overweldigende negativiteit niet aankomen. Volgens de verslaggever:
Ernst sprak met The Hollywood Reporter over de kritiek op sociale media en zei dat hij “bedroefd” en “verward” was over de overweldigend negatieve opmerkingen. “We begrijpen het niet zo goed. Het is nooit onze bedoeling geweest dat dit een marketinggimmick zou zijn’, zegt hij.
Hij noemde ook Carrie Fisher’s verschijning in de nieuwe Star Wars als een voorbeeld van een manier waarop dit postume CGI-werk goed kan worden gedaan, waarbij hij blijkbaar het verschil miste tussen het eren van Fisher’s nalatenschap in een rol die ze al had moeten spelen en James Dean in sommige willekeurige oorlogsfilm een halve eeuw na zijn dood.
Toen hij besprak of de herrijzenis van Dean digitaal een grens overschrijdt met betrekking tot postume casting, legde Ernst uit: “Iedereen die weer tot leven wordt gebracht – je moet ze respecteren.” Hij merkte Fisher’s postume optredens in de Star Wars-franchise op en zei dat als de actrice had aangegeven nooit meer in een film te willen zijn na haar dood, of als haar nalatenschap of die van de franchise “bezoedeld” zou kunnen worden vanwege haar casting, “dan dat zou een lijn moeten zijn.”
“Ik denk dat de lijn zou moeten zijn… je moet altijd de wensen van de overledene respecteren en proberen te handelen op een eervolle en waardige manier”, zei Ernst.
Nogmaals, dit is heel anders, omdat Dean nooit had kunnen zeggen dat hij na zijn dood niet in een film wilde verschijnen, want hoe had hij zich dat ook maar kunnen voorstellen, maar wat dan ook. Finding Jack gaat nog steeds in productie met een verwachte release op 11 november 2020, of we het nu leuk vinden of niet.
